โอลิมปิก 2024: การเปิดตัวครั้งแรกของ “เบรกกิ้ง” ในโอลิมปิก และเหตุผลที่ไม่ควรเรียกว่า ‘เบรกแดนซ์’
การเปิดตัวของ เบรกกิ้ง ในโอลิมปิก
“เบรกกิ้ง” (Breaking) หรือที่หลายคนรู้จักกันในชื่อ “เบรกแดนซ์” (Breakdancing) ได้รับการยอมรับให้เข้าร่วมในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2024 ที่กรุงปารีส ซึ่งถือเป็นครั้งแรกที่กีฬาแดนซ์สไตล์การต่อสู้นี้ได้รับการยอมรับในเวทีระดับโลก การแข่งขันเบรกกิ้งเป็นการแสดงการเต้นที่ผสมผสานกับการเคลื่อนไหวทางกายภาพและความสามารถในการเล่นกับจังหวะเพลงอย่างลงตัว นอกจากนี้ เบรกกิ้งยังมีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่เข้มข้น โดยเริ่มต้นในปี 1970 ที่นิวยอร์กซิตี้
กีฬาเบรกกิ้งถูกนำเสนอครั้งแรกในโอลิมปิกเมื่อปี 2018 ที่งานโอลิมปิกเยาวชนฤดูร้อนในกรุงบัวโนสไอเรส และได้รับความนิยมอย่างมาก จึงทำให้คณะกรรมการโอลิมปิกสากล (IOC) ตัดสินใจบรรจุกีฬาเบรกกิ้งเข้าในโอลิมปิก 2024 เพื่อดึงดูดเยาวชนและสร้างสรรค์ความสนุกสนานในกีฬา
วัฒนธรรมของเบรกกิ้งและความแตกต่างกับคำว่า ‘เบรกแดนซ์’
การที่หลายคนเรียกกีฬาเบรกกิ้งว่า “เบรกแดนซ์” เป็นสิ่งที่นักเต้นในวงการไม่ค่อยพอใจ เนื่องจากคำว่า ‘เบรกแดนซ์’ ถูกสร้างขึ้นโดยสื่อในช่วงปี 1980 โดยไม่ได้เข้าใจถึงวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของกีฬาเบรกกิ้งอย่างแท้จริง นักเต้นที่มีประสบการณ์มักเรียกตนเองว่า “บีบอย” (B-Boy) และ “บีเกิร์ล” (B-Girl) ซึ่งชื่อเหล่านี้มาจากคำว่า “เบรก” (break) ที่หมายถึงช่วงเบรกของเพลงที่มีแต่เสียงกลอง ดีเจ Kool Herc ผู้ถือว่าเป็นหนึ่งในบิดาแห่งฮิปฮอป ได้ให้ชื่อ “เบรกบอยส์” (Break-boys) และ “เบรกเกิร์ลส์” (Break-girls) แก่นักเต้นที่โชว์การเต้นในช่วงเบรกของเพลง ชื่อนี้จึงกลายเป็น “บีบอย” และ “บีเกิร์ล” ในที่สุด
วิคเตอร์ มอนตัลโว: ตัวแทนของเบรกกิ้งในโอลิมปิก
วิคเตอร์ มอนตัลโว (Victor Montalvo) เป็นนักเบรกกิ้งชาวอเมริกันคนแรกที่ได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วมแข่งขันในโอลิมปิก 2024 ที่ปารีส เขาเริ่มต้นการเต้นเบรกตั้งแต่อายุ 9-10 ปี หลังจากได้ชมลูกพี่ลูกน้องทำท่าหมุนหัวกับเพลงอาร์เจนตินาในทีวีเล็กๆ ที่ห้องนั่งเล่น ความหลงใหลในกีฬาเบรกกิ้งนี้มีรากฐานมาจากประวัติศาสตร์ของครอบครัวมอนตัลโว โดยพ่อและลุงของเขาเคยเป็นนักเบรกกิ้งในยุค 1980 แม้ว่าจะไม่มีเวทีอย่างเป็นทางการในขณะนั้น
มอนตัลโวได้บอกกับรายการ TODAY ว่าพ่อของเขาได้สร้างบ้านฝึกซ้อมที่หลังบ้านในฟลอริดาเพื่อให้เขาและเพื่อนๆ ได้ฝึกฝนอย่างเต็มที่ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการสร้างพื้นฐานที่มั่นคงให้กับเขา เขาเล่าว่าการเต้นเบรกเป็น “งานเต็มเวลา” ของเขาตั้งแต่เขาอายุ 11-12 ปี เขาเริ่มจากการชนะเงินรางวัลเล็กๆ ในการแข่งขันตามสถานที่ต่างๆ ในฟลอริดา และค่อยๆ ขยายไปถึงเงินรางวัลที่มากขึ้น ในปี 2015 เขาชนะการแข่งขัน Red Bull BC One World Championship ซึ่งถือเป็นความฝันของนักเบรกกิ้งทุกคน หลังจากนั้นเขาก็ได้รับการสนับสนุนจาก Red Bull ซึ่งเป็นแรงผลักดันสำคัญในการพัฒนาตนเอง
การตัดสินในเบรกกิ้งและการเตรียมพร้อมสำหรับโอลิมปิก
การตัดสินในเบรกกิ้งประกอบด้วย 5 หมวดหมู่หลัก ได้แก่ วรรณกรรม (vocabulary), เทคนิค (technique), การปฏิบัติ (execution), ความคิดสร้างสรรค์ (originality), และดนตรี (musicality) โดยแต่ละหมวดหมู่จะมีสัดส่วน 20% ของคะแนนรวม การแข่งขันเป็นการประลองระหว่างสองคน โดยแต่ละคนต้องแสดงสามรอบ และผู้ที่ชนะสองในสามรอบจะชนะในการแข่งขัน
มอนตัลโวอธิบายว่าการแสดงเบรกกิ้งมีเป้าหมายหลักคือการทำให้คู่แข่งตกตะลึงและเอาชนะคู่แข่งผ่านท่าที่เป็นเอกลักษณ์และการเล่นกับจังหวะดนตรี เขามักจะเลือกท่าที่เป็นลายเซ็นสามท่าสำหรับแต่ละรอบ และในระหว่างนั้นเขาจะใช้การแสดงสดเพื่อแสดงความคิดสร้างสรรค์และปรับตัวตามสถานการณ์ เขายังเน้นว่าการซ้ำซากในการแสดงท่าจะทำให้คะแนนลดลง ดังนั้นนักเต้นต้องมีการปรับเปลี่ยนและสร้างสรรค์เนื้อหาที่สดใหม่เสมอ
การเตรียมพร้อมของทีมสหรัฐฯ สำหรับ เบรกกิ้ง ในโอลิมปิก
นอกจากวิคเตอร์ มอนตัลโว ทีมสหรัฐฯ ยังมีนักเต้นอีกสามคนที่ได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วมแข่งขันในโอลิมปิก 2024 ได้แก่ เจฟฟรีย์ ลูอิส หรือที่รู้จักในนาม บีบอย เจฟโฟร (B-Boy Jeffro), ซันนี่ ชอย หรือ บีเกิร์ล ซันนี่ (B-Girl Sunny), และ โลแกน เอดรา หรือ บีเกิร์ล โลจิสต์เอ็กซ์ (B-Girl Logistx)
วิคเตอร์ มอนตัลโว แสดงความหวังว่าการเข้าร่วมแข่งขันในโอลิมปิกครั้งนี้จะไม่เพียงแต่เป็นการชิงเหรียญทอง แต่ยังเป็นการเผยแพร่และแสดงออกถึงความงดงามของศิลปะและกีฬานี้ให้กับผู้ชมทั่วโลก เขากล่าวว่า “เป้าหมายของฉันคือการชนะเหรียญทอง แต่เป้าหมายหลักของฉันคือการแสดงศิลปะที่งดงามนี้ให้กับผู้ชมใหม่ๆ”
การเปิดตัวเบรกกิ้งในโอลิมปิก 2024 เป็นการตอกย้ำถึงความสำคัญของวัฒนธรรมและการแสดงออกผ่านการเต้น และเป็นโอกาสที่ดีในการเผยแพร่วัฒนธรรมฮิปฮอปและเบรกกิ้งให้กับผู้ชมทั่วโลก
เรียบเรียงโดย: maxspin